- intransigence als zelfstandig naamwoord:
- 1
intransigence
zelfstandig naamwoord
1 intransigence
The trait of being intransigent; stubbornly refusing to compromise.
synoniem: intransigency.
Nederlands: onverzettelijkheid
Pools: pryncypialność, pryncypializm, bezkompromisowość, nieprzejednanie
Moby betekeniswoordenboek: adamantness, dourness, firmness, flintiness, grimness, hard-bittenness, hard-nosedness, immovability, immutability, implacability, impliability, inelasticity, inexorability, inflexibility, intransigeance, intransigency, intransigentism, irreconcilability, obduracy, relentlessness ... meer laten zien.
Vind elders meer over intransigence: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0228