conciliation
zelfstandig naamwoord
1 conciliation
The state of manifesting goodwill and cooperation after being reconciled.
Roget 714: concord, accord, harmony, symphony; homologue; agreement etc. 23; sympathy, empathy etc. (love) 897; response; ... meer laten zien
Roget 723: pacification, conciliation; reconciliation, reconcilement; shaking of hands, accommodation, arrangement, adjustment; terms, compromise; amnesty, deed of release. peace offering; olive branch; ... meer laten zien
2 conciliation
Any of various forms of mediation whereby disputes may be settled short of arbitration.
Nederlands: verzoening
3 conciliation
The act of placating and overcoming distrust and animosity.
synoniemen: placation, propitiation.
Roget 952: atonement, reparation; compromise, composition; compensation etc. 30; quittance, quits; expiation, redemption, reclamation, conciliation, propitiation; ... meer laten zien
Roget 918: forgiveness, pardon, condonation, grace, remission, absolution, amnesty, oblivion; indulgence; reprieve. conciliation; reconcilement; reconciliation etc. ... meer laten zien
Vind elders meer over conciliation: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0313