disarming
zelfstandig naamwoord
1 disarming
Act of reducing or depriving of arms.
synoniem: disarmament.
Nederlands: ontwapening
Pools: rozbrojenie
bijvoeglijk naamwoord
1 disarming
Capable of allaying hostility.
Moby betekeniswoordenboek: bland, buttery, deferential, fair-spoken, fine-spoken, fulsome, glib, honey-mouthed, honey-tongued, ingratiating, insinuating, insinuative, oily, oily-tongued, saccharine, silken, silky, smooth, smooth-spoken, smooth-tongued ... meer laten zien.
Vind elders meer over disarming: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0173