disownment als zelfstandig naamwoord: - 1
disownment
zelfstandig naamwoord
1 disownment
Refusal to acknowledge as one's own.
synoniem: disowning.
Moby betekeniswoordenboek: abjuration, abjurement, abrogation, absolute contradiction, annulment, chucking, chucking out, contempt, contradiction, contrary assertion, contravention, controversion, countering, crossing, declination, declining, denial, despisal, despising, disaffirmation, disallowance, disapproval, disavowal, discard, disclaimer, disclamation, discounting, disendowment, disherison, disinheritance, dismissal, disowning, dispossession, disproof, disregard, disseisin, eviction, exception, exclusion, expatriation, expropriation, foreclosure, forswearing, gainsaying, ignoring, impugnment, nonacceptance, nonapproval, nonconsideration, nullification, palinode, palinody, passing by, putting away, putting out, rebuff, recantation, reclaiming, refusal, refutation, rejection, reneging, renouncement, renunciation, repossessing, repossession, repudiation, repulse, retractation, retraction, revocation, revokement, scouting, spurning, throwing out, turning out, unsaying, withdrawal ... meer laten zien.
debug info: 0.0245