interdict
zelfstandig naamwoord
1 interdict
An ecclesiastical censure by the Roman Catholic Church withdrawing certain sacraments and Christian burial from a person or all persons in a particular district.
Nederlands: interdictie
2 interdict
A court order prohibiting a party from doing a certain activity.
synoniem: interdiction.
Roget 761: prohibition, inhibition; veto, disallowance; interdict, interdiction; injunction, estoppel [Law]; embargo, ban, taboo, proscription; index expurgatorius [Lat.]; ... meer laten zien
Pools: interdykt
werkwoord
1 interdict
Destroy by firepower, such as an enemy's line of communication.
2 interdict
Command against.
synoniemen: disallow, forbid, nix, prohibit, proscribe, veto.
Roget 761: prohibit, inhibit; forbid, put one's veto upon, disallow, enjoin, ban, outlaw, taboo, proscribe, estop [Law]; bar; debar etc. ... meer laten zien
Nederlands: verbannen, niet toestaan, [[niet]] [[toestaan]], afraden, vernietigen, afkeuren, verbieden
Moby betekeniswoordenboek: Eighteenth Amendment, Prohibition Party, Volstead Act, arrest, arrestation, ban, bar, bench warrant, capias, caveat, check, constraint, contraband, control, cooling, cooling down, cooling off, curb, curtailment, death warrant ... meer laten zien.
Vind elders meer over interdict: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0188