ministrant
zelfstandig naamwoord
1 ministrant
Someone who serves as a minister.
bijvoeglijk naamwoord
1 ministrant
Giving practical help to.
Roget 707: aiding etc. v.; auxiliary, adjuvant, helpful; coadjuvant etc. 709†; subservient, ministrant, ancillary, accessory, subsidiary. ... meer laten zien
Vind elders meer over ministrant: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0159