- wrought iron als zelfstandig naamwoord:
- 1
wrought iron
zelfstandig naamwoord
1 wrought iron
Iron having a low carbon content that is tough and malleable and so can be forged and welded.
Roget 323: hardness etc. adj.; rigidity; renitence†, renitency; inflexibility, temper, callosity, durity†. induration, petrifaction; lapidification†, ... meer laten zien
Nederlands: smeedijzer, kunstsmeedwerk
Vind elders meer over wrought iron: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0141