- disestablishment als zelfstandig naamwoord:
- 1
disestablishment
zelfstandig naamwoord
1 disestablishment
The act terminating an established state of affairs; especially ending a connection with the Church of England.
Roget 756: abrogation, annulment, nullification, recision; vacatur [Lat.]; canceling etc. v.; cancel; revocation, revokement†; repeal, rescission, defeasance. ... meer laten zien
Vind elders meer over disestablishment: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0253