bleach
zelfstandig naamwoord
1 bleach
The whiteness that results from removing the color from something.
2 bleach
An agent that makes things white or colorless.
synoniemen: blanching agent, bleaching agent, whitener.
Nederlands: bleekmiddel, witmaker
Pools: wybielacz
3 bleach
The act of whitening something by bleaching it (exposing it to sunlight or using a chemical bleaching agent).
Pools: wybielanie się
werkwoord
1 bleach
Remove color from:
— The sun bleached the red shirt.
synoniemen: bleach out, decolor, decolorise, decolorize, decolour, decolourise, decolourize, discolorise, discolorize, discolourise.
Roget 429: lose color etc. 428; fade, fly, go; become colorless etc. adj.; turn pale, pale. deprive of color, decolorize, bleach, ... meer laten zien
Roget 430: be white etc. adj.. render white etc. adj.; whiten, bleach, blanch, etiolate, whitewash, silver.
2 bleach
Make whiter or lighter.
Moby betekeniswoordenboek: achromatization, achromatize, besnow, blanch, blanching, bleach out, bleacher, bleaching, bleaching agent, bleaching powder, blench, bowdlerize, chalk, change color, chlorine, clean, clean out, clean up, cleanse, clear out ... meer laten zien.
Vind elders meer over bleach: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
bleaching
Moby betekeniswoordenboek: achromatization, albification, blanching, bleach, decoloration, decolorization, decolorizing, discoloration, etiolation, fading, frosting, grizzling, lightening, madder bleach, market bleach, paling, silvering, whitening, whitewashing.
Vind elders meer over bleaching: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0597