disfavour
zelfstandig naamwoord
1 disfavour
2 disfavour
An inclination to withhold approval from some person or group.
synoniemen: disapproval, disfavor, dislike.
werkwoord
1 disfavour
Put at a disadvantage; hinder, harm.
synoniemen: disadvantage, disfavor.
Nederlands: benadelen, duperen, laederen, pakken, schaden, vergrijpen
Vind elders meer over disfavour: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0373