- incrimination als zelfstandig naamwoord:
- 1
incrimination
zelfstandig naamwoord
1 incrimination
An accusation that you are responsible for some lapse or misdeed:
— His incrimination was based on my testimony.
synoniemen: blame, inculpation.
Roget 938: accusation, charge, imputation, slur, inculpation, exprobration†, delation; crimination; incrimination, accrimination†, recrimination; tu quoque argument [Lat.]; invective etc. ... meer laten zien
Nederlands: beschuldiging
Vind elders meer over incrimination: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0303