relinquishment
zelfstandig naamwoord
1 relinquishment
A verbal act of renouncing a claim or right or position etc..
synoniem: relinquishing.
Roget 624: relinquishment, abandonment; desertion, defection, secession, withdrawal; cave of Adullam†; nolle prosequi [Lat.]. discontinuance etc. (cessation) 142; renunciation ... meer laten zien
Roget 678: forbearance, abstinence; disuse; relinquishment etc. 782; desuetude etc. (want of habit) 614; disusage†.
Roget 757: resignation, retirement, abdication, renunciation, abjuration; abandonment, relinquishment.
Roget 782: relinquishment, abandonment etc. (of a course) 624; renunciation, expropriation†, dereliction; cession, surrender, dispensation; quitclaim deed; resignation ... meer laten zien
2 relinquishment
The act of giving up and abandoning a struggle or task etc..
synoniem: relinquishing.
Moby betekeniswoordenboek: abandonment, abdication, abeyance, abjuration, abjurement, breakoff, capitulation, cease, ceasing, cessation, cession, close, closing, cold storage, demission, deposal, desinence, desistance, discontinuance, discontinuation ... meer laten zien.
Vind elders meer over relinquishment: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0318