Engelse synoniemen over ons - contact  

naar bijbehorend lemma

naar bijbehorend lemma

naar bijbehorend lemma

dislocation

zelfstandig naamwoord

1 dislocation

An event that results in a displacement or discontinuity.

synoniem: disruption.

Roget 44: disjunction, disconnection, disunity, disunion, disassociation, disengagement; discontinuity etc. 70; abjunction; cataclasm; inconnection; abstraction, abstractedness; ... meer laten zien

Roget 61: derangement etc. v.; disorder etc. 59; evection, discomposure, disturbance; disorganization, deorganization; dislocation; perturbation, interruption; ... meer laten zien

Roget 185: displacement, elocation, transposition.    ejectment etc. 297; exile etc. (banishment) 893; removal etc. (transference) ... meer laten zien

Pools: dyslokacja

2 dislocation

The act of disrupting an established order so it fails to continue:
— The social dislocations resulting from government policies.

synoniem: breakdown.

3 dislocation

A displacement of a part (especially a bone) from its normal position (as in the shoulder or the vertebral column).

Nederlands: luxatie, ontwrichting, ontzetting
Pools: zwichnięcie, zwichnięcie stawu


Moby betekeniswoordenboek: abstraction, alienation, convulsion, derangement, detachment, disarrangement, disarticulation, disassociation, discomposure, disconnectedness, disconnection, discontinuity, disengagement, disjointing, disjunction, disorder, disorganization, disturbance, disunion, division ... meer laten zien.

Vind elders meer over dislocation: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.

debug info: 0.0382