impertinence
zelfstandig naamwoord
1 impertinence
An impudent statement.
Roget 10: irrelation†, dissociation; misrelation†; inapplicability; inconnection†; multifariousness; disconnection etc. (disjunction) 44; inconsequence, independence; incommensurability; ... meer laten zien
2 impertinence
The trait of being rude and impertinent; inclined to take liberties.
synoniemen: cheekiness, crust, freshness, gall, impudence, insolence.
Roget 885: insolence; haughtiness etc. adj.; arrogance, airs; overbearance†; domineering etc. v.; tyranny etc. 739. ... meer laten zien
Nederlands: brutaliteit, impertinentie, insolentie, onbeschaamdheid
Pools: zuchwałość, butność, czelność, łobuzerstwo, tupet, bezczelność, szelmostwo, zuchwalstwo, efronteria, aroganckość
3 impertinence
Moby betekeniswoordenboek: arrogance, audacity, bold front, boldness, brash bearing, brashness, brass, brassiness, bravado, brazenfacedness, brazenness, bumptiousness, butting-in, cheek, cheekiness, chutzpah, cockiness, contempt, contemptuousness, daring ... meer laten zien.
Vind elders meer over impertinence: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0438