transience
zelfstandig naamwoord
1 transience
An impermanence that suggests the inevitability of ending or dying.
synoniemen: transiency, transitoriness.
Roget 111: transience, transientness etc. adj.†; evanescence, impermanence, fugacity [Chem], caducity†, mortality, span; nine days' wonder, bubble, Mayfly; ... meer laten zien
Nederlands: vergankelijkheid
Pools: przemijalność
2 transience
Moby betekeniswoordenboek: adaptability, adjustability, alterability, brevity, briefness, changeability, changeableness, changefulness, compactness, compendiousness, conciseness, curtness, death rate, death toll, flexibility, fluidity, impermanence, instantaneousness, littleness, lowness ... meer laten zien.
Vind elders meer over transience: etymologie - rijmwoorden - Wikipedia.
debug info: 0.0294